Znana na całym świecie, jedzona przy różnych okazjach, niegdyś pożywienie ubogich chłopów, dziś kultowe danie serwowane na przyjęciach. Trzeba przyznać, że pizza przeszła długą drogę. A jej podróż wbrew pozorom wcale nie zaczęła się we Włoszech. Zobacz, skąd pochodzi pizza i jakich składników, według tradycyjnej włoskiej receptury, nie może w niej zabraknąć.
Tradycyjna neapolitańska pizza
Chociaż to Włosi nazwali pizzę pizzą i rozsławili ją na cały świat, tak naprawdę danie to było znane już wielu starożytnym nacjom: Grekom, Babilończykom i Egipcjanom. Oczywiście tamta „starożytna” pizza wyglądała nieco inaczej, była po prostu podpłomykiem zapiekanym z oliwą, ziołami i czosnkiem.
Do Włoch pizza trafiła w pierwszych wiekach naszej ery i przez wiele stuleci była daniem ubogich mieszkańców Italii. Jej receptura zresztą niewiele różniła się od tej starożytnej.
Przełom nastąpił, gdy do Włoch sprowadzono i zaczęto używać na szeroką skalę pomidorów. Choć dziś wydaje nam się, że kuchnia włoska nie mogłaby bez nich istnieć, tak naprawdę stało się to dopiero w XVII wieku. Wówczas pizza powoli przestawała być daniem ubogich wieśniaków i mieszczan. Jednak nadal było jej daleko do królewskiego dania.
Pod koniec XIX wieku królowa Włoch – Małgorzata Sabaudzka udała się na wyprawę do Neapolu, gdzie jednym z punktów programu była wizyta w słynnej na całe Włochy piekarni. Tamtejszy piekarz specjalnie na cześć królowej stworzył pizzę kolorystyką nawiązującą do flagi Italii, a więc obłożoną czerwonymi pomidorami, białą mozzarellą i zielonymi liśćmi bazylii i nadał jej imię królowej. To właśnie była pierwsza Margherita, która później stała się podstawą każdej włoskiej pizzy. Do dziś Włosi uważają, że prawdziwa włoska pizza o tradycyjnym smaku robiona jest wyłącznie w Neapolu. Różnice kulinarne w poszczególnych regionach są bowiem tak duże, że o zachowanie czystości receptur bywa ciężko. To podobnie jak w Polsce: nikt lepiej nie zrobi klusek śląskich niż rodowita Ślązaczka.
Lokalni włoscy producenci
Smak prawdziwej włoskiej pizzy w Polsce? Jak najbardziej i to we własnym domu! Warunkiem jest korzystanie wyłącznie z produktów pochodzących od lokalnych włoskich producentów.
W Polsce takie produkty można kupić w sklepie https://maveat.pl/. Marka zajmuje się budowaniem relacji handlowych między włoskimi producentami a odbiorcami na całym świecie.
Kupując tutaj, można mieć pewność, że wszystkie produkty zostały zrobione według tradycyjnych włoskich receptur z wykorzystaniem najwyższej jakości składników (jakość to wizytówka kuchni włoskiej). W sklepie Maveat można kupić zarówno gotowe wyroby (sery, wędliny, makarony), jak i produkty, dzięki którym uda się zrobić prawdziwą włoską pizzę.
Włoskie produkty spożywcze - idealne składniki na włoską pizzę
Tradycyjna włoska pizza zawsze jest robiona z najwyższej jakości składników, Włosi bowiem twierdzą, że każde ustępstwo na tym polu jest mocno wyczuwalne w ostatecznym smaku pizzy. Prawdziwy Włoch nie sięgnie po koncentrat pomidorowy, postrzegając to jako absolutną profanację tradycyjnej receptury.
Jeśli pizza jest robiona w domu, to każdorazowo jest przyrządzana od zera. Mrożenie ciasta uważa się za tak samo niestosowne, jak używanie koncentratu.
Włosi oczywiście chadzają do pizzerii, ale nie do wszystkich. Ich zdaniem idealna pizza wypiekana jest tylko w piecu kamiennym opalanym drewnem (forno a legna). Za taką są gotowi zapłacić więcej. Jeśli zdecydują się zjeść pizzę z pieca elektrycznego, jej cena musi być zachęcająca. Podstawą każdej pizzy są jej trzy elementy: spód, przecier pomidorowy (passata) i ser mozzarella.
Spód do pizzy można zrobić samodzielnie i nawet jest to wskazane, jeśli mamy dość czasu. Proces wyrastania ciasta musi trochę potrwać. Także czas pieczenia pizzy nie jest krótki.
Jeśli mamy czas i nie jesteśmy bardzo głodni, warto podjąć ten wysiłek, bo efekt na pewno będzie wart starań. Jeśli nie, lepiej zaopatrzyć się w gotowe spody do pizzy niż korzystać ze wcześniej zrobionego i zamrożonego surowego ciasta.
Spody do pizzy różnią się między sobą składem, sposobem wyrabiania i wypiekania. Jeśli zależy nam na smaku najbardziej zbliżonym do oryginalnego, warto poszukać spodów ręcznie wyrabianych według neapolitańskiej receptury i wypiekanych w piecu kamiennym.
Spód powinien być posmarowany przecierem pomidorowym, który we Włoszech stanowi bazę dla wielu potraw, nie tylko pizzy, ale też zup i sosów. Tu właśnie wyraźnie widać różnicę między polskim i włoskim sposobem robienia pizzy. My zadowolimy się koncentratem pomidorowym, rodowity Włoch stanowczo odrzuci taki pomysł, sięgając po wysokiej jakości passatę pomidorową bez dodatku konserwantów.
Co jeszcze może trafić na pizzę? Tu możliwości jest naprawdę dużo, a ograniczeniem jest jedynie smakowa wyobraźnia. Tak naprawdę liczba receptur na pizzę w Polsce nie jest duża. Włosi znają znacznie więcej jej rodzajów. Warto jednak pamiętać, że oddany sztuce kulinarnej Włoch nie położy na pizzy ananasa i nie poleje jej keczupem. Co nie znaczy, że w domu nie możemy sobie przyrządzić ulubionej przez wielu Polaków pizzy hawajskiej. Jednak pamiętajmy – nie będzie to klasyczna pizza włoska.
Włoska mąka do pizzy
Tradycyjna neapolitańska pizza wyrabiana jest z mąki pszennej typu 00, czyli popularnej zerówki. Co to oznacza? Ni mniej, ni więcej, tylko stopień czystości mąki. Im niższy wskaźnik, tym większą wagę w procesie produkcji przyłożono do usunięcia łusek okalających ziarno. Mąka pszenna typu 00 jest wyjątkowo biała, delikatna niczym puch, doskonała do wyrabiania ciasta. Charakteryzuje się wysoką, bo aż dwudziestosześcioprocentową zawartością glutenu. To właśnie on sprawia, że ciasto jest miękkie, puszyste i delikatne w smaku, a jednocześnie chrupiące od zewnątrz.
Włosi używają mąki pochodzącej z dwóch typów pszenicy – miękkiej (grano tenero) i twardej (grano duro). Ta druga jest odmianą pszenicy uprawianej na południu Europy ze względu na suchszy klimat i Włosi najczęściej używają jej do wyrabiania makaronów, chlebów, lub jako dodatek do pizzy. Farina di grano tenero, czyli z miękkiej pszenicy, posiada oznaczenia numeryczne: 00, 0, 1, 2. Najniższa cyfra 00 (doppio zero) to mąka najdrobniej zmielona, jest odpowiednikiem naszej mąki pszennej typ 550, luksusowa. Najwyższa zaś, 2 to mąka podobna do krupczatki, mniej oczyszczona i grubiej mielona.
Mąki mniej rafinowane (1, 2, oraz pełnoziarniste) są bogatsze w białko i faktycznie absorbują dużo wody, ale nie zawsze nadają się do długiego wyrastania, ponieważ wiele białek obecnych w otrębach nie bierze udziału w tworzeniu glutenu. Dlatego nawet do ciast na pizzę na bazie mąki pełnoziarnistej dobrze jest dodać mąki bardziej rafinowane, aby uzyskać jak najlepsze wyrastanie ciasta.
Najlepsze mąki do przygotowania pizzy to zatem mocne mąki z pszenicy miękkiej, czyli o wysokim indeksie białka, zdolne do rozpoczęcia procesu tworzenia glutenu.
Znana na całym świecie, jedzona przy różnych okazjach, niegdyś pożywienie ubogich chłopów, dziś kultowe danie serwowane na przyjęciach. Trzeba przyznać, że pizza przeszła długą drogę. A jej podróż wbrew pozorom wcale nie zaczęła się we Włoszech. Zobacz, skąd pochodzi pizza i jakich składników, według tradycyjnej włoskiej receptury, nie może w niej zabraknąć.
Tradycyjna neapolitańska pizza
Chociaż to Włosi nazwali pizzę pizzą i rozsławili ją na cały świat, tak naprawdę danie to było znane już wielu starożytnym nacjom: Grekom, Babilończykom i Egipcjanom. Oczywiście tamta „starożytna” pizza wyglądała nieco inaczej, była po prostu podpłomykiem zapiekanym z oliwą, ziołami i czosnkiem.
Do Włoch pizza trafiła w pierwszych wiekach naszej ery i przez wiele stuleci była daniem ubogich mieszkańców Italii. Jej receptura zresztą niewiele różniła się od tej starożytnej.
Przełom nastąpił, gdy do Włoch sprowadzono i zaczęto używać na szeroką skalę pomidorów. Choć dziś wydaje nam się, że kuchnia włoska nie mogłaby bez nich istnieć, tak naprawdę stało się to dopiero w XVII wieku. Wówczas pizza powoli przestawała być daniem ubogich wieśniaków i mieszczan. Jednak nadal było jej daleko do królewskiego dania.
Pod koniec XIX wieku królowa Włoch – Małgorzata Sabaudzka udała się na wyprawę do Neapolu, gdzie jednym z punktów programu była wizyta w słynnej na całe Włochy piekarni. Tamtejszy piekarz specjalnie na cześć królowej stworzył pizzę kolorystyką nawiązującą do flagi Italii, a więc obłożoną czerwonymi pomidorami, białą mozzarellą i zielonymi liśćmi bazylii i nadał jej imię królowej. To właśnie była pierwsza Margherita, która później stała się podstawą każdej włoskiej pizzy. Do dziś Włosi uważają, że prawdziwa włoska pizza o tradycyjnym smaku robiona jest wyłącznie w Neapolu. Różnice kulinarne w poszczególnych regionach są bowiem tak duże, że o zachowanie czystości receptur bywa ciężko. To podobnie jak w Polsce: nikt lepiej nie zrobi klusek śląskich niż rodowita Ślązaczka.
Lokalni włoscy producenci
Smak prawdziwej włoskiej pizzy w Polsce? Jak najbardziej i to we własnym domu! Warunkiem jest korzystanie wyłącznie z produktów pochodzących od lokalnych włoskich producentów.
W Polsce takie produkty można kupić w sklepie https://maveat.pl/. Marka zajmuje się budowaniem relacji handlowych między włoskimi producentami a odbiorcami na całym świecie.
Kupując tutaj, można mieć pewność, że wszystkie produkty zostały zrobione według tradycyjnych włoskich receptur z wykorzystaniem najwyższej jakości składników (jakość to wizytówka kuchni włoskiej). W sklepie Maveat można kupić zarówno gotowe wyroby (sery, wędliny, makarony), jak i produkty, dzięki którym uda się zrobić prawdziwą włoską pizzę.
Włoskie produkty spożywcze – idealne składniki na włoską pizzę
Tradycyjna włoska pizza zawsze jest robiona z najwyższej jakości składników, Włosi bowiem twierdzą, że każde ustępstwo na tym polu jest mocno wyczuwalne w ostatecznym smaku pizzy. Prawdziwy Włoch nie sięgnie po koncentrat pomidorowy, postrzegając to jako absolutną profanację tradycyjnej receptury.
Jeśli pizza jest robiona w domu, to każdorazowo jest przyrządzana od zera. Mrożenie ciasta uważa się za tak samo niestosowne, jak używanie koncentratu.
Włosi oczywiście chadzają do pizzerii, ale nie do wszystkich. Ich zdaniem idealna pizza wypiekana jest tylko w piecu kamiennym opalanym drewnem (forno a legna). Za taką są gotowi zapłacić więcej. Jeśli zdecydują się zjeść pizzę z pieca elektrycznego, jej cena musi być zachęcająca. Podstawą każdej pizzy są jej trzy elementy: spód, przecier pomidorowy (passata) i ser mozzarella.
Spód do pizzy można zrobić samodzielnie i nawet jest to wskazane, jeśli mamy dość czasu. Proces wyrastania ciasta musi trochę potrwać. Także czas pieczenia pizzy nie jest krótki.
Jeśli mamy czas i nie jesteśmy bardzo głodni, warto podjąć ten wysiłek, bo efekt na pewno będzie wart starań. Jeśli nie, lepiej zaopatrzyć się w gotowe spody do pizzy niż korzystać ze wcześniej zrobionego i zamrożonego surowego ciasta.
Spody do pizzy różnią się między sobą składem, sposobem wyrabiania i wypiekania. Jeśli zależy nam na smaku najbardziej zbliżonym do oryginalnego, warto poszukać spodów ręcznie wyrabianych według neapolitańskiej receptury i wypiekanych w piecu kamiennym.
Spód powinien być posmarowany przecierem pomidorowym, który we Włoszech stanowi bazę dla wielu potraw, nie tylko pizzy, ale też zup i sosów. Tu właśnie wyraźnie widać różnicę między polskim i włoskim sposobem robienia pizzy. My zadowolimy się koncentratem pomidorowym, rodowity Włoch stanowczo odrzuci taki pomysł, sięgając po wysokiej jakości passatę pomidorową bez dodatku konserwantów.
Ser mozzarella to kolejny składnik, którego na pizzy nie może zabraknąć. I wbrew pozorom nie mówimy tu o miękkim żółtym serze, który możemy często zobaczyć na wyrobach naszych rodzimych pizzerii. Na prawdziwej włoskiej pizzy musi się znaleźć ser mozzarella produkowany z krowiego lub bawolego mleka.
Co jeszcze może trafić na pizzę? Tu możliwości jest naprawdę dużo, a ograniczeniem jest jedynie smakowa wyobraźnia. Tak naprawdę liczba receptur na pizzę w Polsce nie jest duża. Włosi znają znacznie więcej jej rodzajów. Warto jednak pamiętać, że oddany sztuce kulinarnej Włoch nie położy na pizzy ananasa i nie poleje jej keczupem. Co nie znaczy, że w domu nie możemy sobie przyrządzić ulubionej przez wielu Polaków pizzy hawajskiej. Jednak pamiętajmy – nie będzie to klasyczna pizza włoska.
Włoska mąka do pizzy
Tradycyjna neapolitańska pizza wyrabiana jest z mąki pszennej typu 00, czyli popularnej zerówki. Co to oznacza? Ni mniej, ni więcej, tylko stopień czystości mąki. Im niższy wskaźnik, tym większą wagę w procesie produkcji przyłożono do usunięcia łusek okalających ziarno. Mąka pszenna typu 00 jest wyjątkowo biała, delikatna niczym puch, doskonała do wyrabiania ciasta. Charakteryzuje się wysoką, bo aż dwudziestosześcioprocentową zawartością glutenu. To właśnie on sprawia, że ciasto jest miękkie, puszyste i delikatne w smaku, a jednocześnie chrupiące od zewnątrz.
Włosi używają mąki pochodzącej z dwóch typów pszenicy – miękkiej (grano tenero) i twardej (grano duro). Ta druga jest odmianą pszenicy uprawianej na południu Europy ze względu na suchszy klimat i Włosi najczęściej używają jej do wyrabiania makaronów, chlebów, lub jako dodatek do pizzy. Farina di grano tenero, czyli z miękkiej pszenicy, posiada oznaczenia numeryczne: 00, 0, 1, 2. Najniższa cyfra 00 (doppio zero) to mąka najdrobniej zmielona, jest odpowiednikiem naszej mąki pszennej typ 550, luksusowa. Najwyższa zaś, 2 to mąka podobna do krupczatki, mniej oczyszczona i grubiej mielona.
Mąki mniej rafinowane (1, 2, oraz pełnoziarniste) są bogatsze w białko i faktycznie absorbują dużo wody, ale nie zawsze nadają się do długiego wyrastania, ponieważ wiele białek obecnych w otrębach nie bierze udziału w tworzeniu glutenu. Dlatego nawet do ciast na pizzę na bazie mąki pełnoziarnistej dobrze jest dodać mąki bardziej rafinowane, aby uzyskać jak najlepsze wyrastanie ciasta.
Najlepsze mąki do przygotowania pizzy to zatem mocne mąki z pszenicy miękkiej, czyli o wysokim indeksie białka, zdolne do rozpoczęcia procesu tworzenia glutenu.
